Paardenarts
Zoek op aandoening of onderwerp

Hoefbevangenheid is een ontsteking tussen de hoefwand en het hoefbeen en ontstaat meestal door een stofwisselingsstoornis. Hoefbevangenheid wordt ook wel Laminitis genoemd.

De zwelling en de vloeistof, die ontstaan door de ontsteking, veroorzaken een grote druk op en een enorme pijn in het omliggende gebied. In het ernstigste geval kunnen de lamellen beschadigen en zelfs losraken. Hoefbevangenheid is dan ook een zeer ernstige aandoening waarbij snelle hulp van de dierenarts geboden is.

Symptomen van hoefbevangenheid

De eerste symptomen die kunnen duiden op hoefbevangenheid zijn: stijfjes en stram bewegen, warme hoeven, soms een verdikte en pijnlijke kroonrand, duidelijk voelbare digitale pols, de punt van de straal van de hoef is gevoelig.

Duidelijkere symptomen die kunnen duiden op hoefbevangenheid zijn:

  • Het paard zal zijn voeten om de beurt willen ontlasten en belast ze dus ook om en om.
  • Het paard loopt kreupel, soms wil het zelfs geen stap meer verzetten.
  • Bij heftige pijn zal het paard beide voorbenen zo neerzetten dat ze het minst belast worden. Dit doen ze door hun achterbenen ver onder het lichaam te plaatsen en de voorbenen meer naar voren. Deze houding is een typisch symptoom van hoefbevangenheid in een gevorderd stadium.
  • Wenden gaat moeizaam.
  • Koorts, zweten en verhoogde hartslag (bij acute hoefbevangenheid) wegens pijn.
  • In ernstige gevallen ligt het paard veel en kan het soms niet meer staan.
  • Het paard is rusteloos en voelt zich zichtbaar niet lekker.
  • De punt van de straal van de hoef is gevoelig.

Oorzaken hoefbevangenheid

 

De vele mogelijke oorzaken van hoefbevangenheid zijn onder te verdelen in 3 hoofdgroepen. Een belangrijke schakel is insulineresistentie.

 

 

  1. Stofwisselingstoornis door: EMS, PPID of een foutief dieet of medicatie
  2. Ernstige ziekte: bloedvergiftiging, ernstige diarree, aan de nageboorte staan
  3. Overbelasting