Rugpijn is een veel voorkomend probleem bij paarden. Vroeger werden rugproblemen bij paarden niet (h)erkend, tegenwoordig zijn er betere mogelijkheden om het te diagnosticeren en te behandelen. De klachten variëren sterk: pijnlijk bij borstelen/aanraken van de rug, protest bij opzadelen of opstijgen, met de staart zwiepen tijdens het rijden, staart scheef dragen, bokken/steigeren/staken tijdens het rijden, overkruist galopperen, overspringen in galop, moeite met lengtebuiging, minder presteren, onvoldoende loslaten boven de sprong etc.
Onderzoek naar rugproblemen bij paarden
Bij de paarden die aangeboden worden met rugproblemen begint de paardenarts vaak met een uitgebreid onderzoek van het bewegingsapparaat. Veel rugproblemen zijn secundair, dit betekent dat er bijvoorbeeld een kreupelheid aan ten grondslag ligt. Een paard dat licht kreupel is aan een been kan scheef gaan lopen om het been te ontlasten en zo kunnen rugklachten ontstaan. Als de kreupelheid niet opgelost wordt, zullen de rugproblemen ook niet opgelost kunnen worden. Tijdens het onderzoek wordt het paard bekeken op de rechte lijn en op de harde en zachte volte en worden er indien nodig buigproeven van de benen gedaan. Op deze manier kan bekeken worden of het paard kreupel is en ook hoe het zit met de beweeglijkheid van de rug.
De rug wordt goed bekeken bij het vierkant staande paard, waarbij er gelet wordt op lengte, bouw, en eventuele spieratrofie (verminderde omvang van de spieren). Dit laatste is vaak een duidelijke aanwijzing voor de aanwezigheid van rugpijn. Verder wordt er gelet op de aanwezigheid van eventuele witte haren of drukplekken ten gevolge van een slecht passend zadel. Daarna wordt de rug onderzocht door met de hand te voelen naar de spieren en de uitsteeksels van de wervelkolom. Hiermee worden pijnlijke en stijve gebieden opgespoord. Ook laat de paardenarts het paard de rug naar links en rechts buigen en opbollen door op bepaalde drukpunten te drukken om te kijken of deze bewegingen beperkt zijn.
Daarna worden alle wervels één voor één getest op eventueel voorkomende blokkades. Het zadel en de ligging van het zadel op de rug wordt goed bekeken. Indien nodig laat de paardenarts het paard voorrijden om de beweging onder het zadel te beoordelen.
Röntgenfoto’s
Het onderzoek wordt vervolgd door het maken van röntgenfoto’s van het pijnlijke gedeelte van de rug. Omdat er om de rug van een paard erg veel spieren zitten moeten de röntgenfoto’s gemaakt worden met behulp van een speciale cassettehouder, ook wel een buggy genoemd.
Op de röntgenfoto’s kunnen de benige structuren van de rug beoordeeld worden. Bij kissing spines staan de spinaaluitsteeksels (doornuitsteeksels) te dicht bij elkaar, soms overlappen ze zelfs. Ook kan je er artrose van de facet gewrichten in de rug of spondylose op beoordelen.
Röntgenologie bij paarden
Net als in de humane gezondheidszorg wordt in de hippische wereld ook veel gebruik gemaakt…
Bekijk artikelEchografie
De rug bestaat naast botten ook uit weke delen; spieren, pezen en banden deze kunnen met behulp van echografie beoordeeld worden. De echo wordt gebruikt om in meer detail de facetgewrichten te beoordelen op de aanwezigheid van artrose, maar ook om de ernst van kissing spines en ligamentschade vast te stellen.
Behandeling van rugproblemen bij paarden
De therapie kan bestaan uit het plaatselijk inspuiten van het probleemgebied onder echobegeleiding. Ook kan de rug behandeld worden met behulp van ‘meso therapie’, met behulp van kleine naaldjes wordt de gehele rug ingespoten. Dit heeft een langdurig pijnstillend en spierontspannend effect. Indien nodig wordt er een infuus toegediend dat de botoplossing bij bijvoorbeeld kissing spines remt. Bepaalde supplementen kunnen gegeven worden om de spieropbouw en souplesse te stimuleren.
Op de paardenkliniek wordt reguliere geneeswijze vaak aangevuld met osteopathie. Osteopathie spreekt het zelfgenezend vermogen van het lichaam aan. Niet alleen de regio waarin de klacht optreedt, maar het hele lichaam wordt onderzocht en behandeld. De behandeling is gericht op het verhelpen van bewegingsbeperkingen. Dat gaat door middel van technieken, waarbij de osteopaat alleen de handen gebruikt en waarmee hij de verloren gegane bewegingsmogelijkheden in het lichaam herstelt. Osteopathie is een behandelingswijze die zowel het bewegingsapparaat, het orgaanstelsel als het zenuwstelsel behandeld.
Naast de behandeling wordt er een trainingsadvies op maat gegeven en indien nodig advies om het zadel aan te passen.