Paardenarts
Zoek op aandoening of onderwerp

Tot eind 2013 was het paardenpaspoort voor de meeste paardenhouders niet meer dan een luxe uitvoering van het oude vaccinatieboekje. Sinds enkele jaren bleken er ook verplichtingen verbonden aan het paspoort gekoppeld te zijn. Dit heeft alles te maken met het feit dat paarden, pony’s en ezels in Europa in principe bestemd zijn om door mensen te worden geconsumeerd. De directe aanleiding voor verhoogde aandacht voor het paspoort waren de vondsten van medicijnresten in paardenvlees. Fraude met paardenvlees in levensmiddelen die alleen rundvlees zouden bevatten heeft extra bellen doen rinkelen en was voor de overheid aanleiding om onaangekondigde controles op paardenpaspoorten en administratie van medicijngebruik uit te voeren.

Dierenartsen, stalhouders en paardeneigenaren blijken rondom het paspoort allerlei verplichtingen te hebben. De Overheid, vertegenwoordigt door controleurs van de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) houdt vanaf 2013 intensieve controles op de aanwezigheid van geldige paspoorten bij ieder paard en de administratie van medicijnen.

In de paardenwereld is er ook in 2016 nog veel onduidelijkheid en onrust over paardenpaspoorten, verplichtingen en de mogelijkheden om medicijnen bij paarden te gebruiken. De regels zijn uitgebreid, complex en moeilijk te vinden. In dit artikel hebben we geprobeerd om relevante informatie voor paardenhouders over paardenpaspoorten en medicijngebruik bij paardachtigen te bundelen. We noemen voor het gemak steeds alleen “het paard”, hiermee worden echter alle paardachtigen (zoals het paard, de pony, de ezel, de zebra en alle kruisingen hiervan) bedoeld.

Wat zijn de functies van het Paardenpaspoort?

Hoewel steeds minder paardeneigenaren het zich (willen) realiseren zijn alle paarden, pony’s en ezels in Europa in de wet bedoeld als slachtdieren en dus als voedsel voor mensen. De overheid heeft een belangrijke functie in de bewaking van voedselveiligheid. Zij heeft al vele jaren geleden maatregelen genomen om de kans te verkleinen dat medicijnresten in het voedsel kunnen komen. Hiervoor werd het paardenpaspoort de spil in controle op de distributie en het gebruik van medicijnen bij paardachtigen.

Vanaf 2007 moesten alle paardachtigen in het bezit zijn van een deugdelijke identificatie met Europees paardenpaspoort. Daarnaast werden paspoortverplichtingen en administratieve eisen rond medicijngebruik opgesteld voor dierenarts èn paardeneigenaar/houder. Verder werd de keuzevrijheid voor medicijnen die gebruikt worden voor paard(achtigen) fors beperkt.

Tot 2013 werd er door alle partijen weinig aandacht besteed aan – en was er weinig kennis over – deze verplichtingen. De minimale controles die binnen de sector op deze regelgeving werden uitgevoerd, hebben de uitvoering en kennisuitwisseling niet gestimuleerd.

Het paardenpaspoort is niet alleen een belangrijk instrument voor de bewaking van voedselveiligheid, ook in andere aspecten van de bescherming van volksgezondheid, dierenwelzijn en het milieu speelt het paspoort een rol.

Tegenaan van antibioticaresistentie

De overheid heeft met paspoort en administratieve verplichtingen onder andere ook inzicht in het gebruik van antibiotica bij dieren. Hierdoor zijn er ook mogelijkheden om onnodig of onjuist antibioticagebruik en daardoor de ontwikkeling van antibioticaresistentie van bacteriën bij mensen en dieren te vertragen.
Per 1 maart 2014 is de regelgeving voor het gebruik van antibiotica verscherpt.

Milieu

Het gebruik van medicatie is praktisch altijd een bezwaar voor het milieu; door de productie ervan, uitscheiding ervan door de dieren, maar ook door de resten die overblijven. Met onder andere de identificatie van dieren is er na te gaan of medicijnen zorgvuldig gekozen en toegepast worden. Beperkt en gericht gebruik van medicijnen is uiteraard ook ten diensten van het dier.

Verspreiding van besmettelijke ziekten

De identificatie met het paspoort is bij het uitbreken van besmettelijke ziekten van paarden (bijv. WestNile virus, Blaasjesziekte, Equine infectieuze anemie of Afrikaanse Paardenpest) ook een belangrijk gereedschap om verspreiding van de ziekte te voorkomen. De besmette dieren en dieren uit besmette gebieden kunnen beperkt worden in hun verplaatsing naar andere stallen of zullen bij bijvoorbeeld Afrikaanse paardenpest zelfs vernietigd worden. Daarvoor is een correcte identificatie uiteraard essentieel.

Ten overvloede dient het paardenpaspoort, dus de sluitende identificatie van paardachtigen ook andere belangrijke doelen zoals een:

  • betrouwbare afstamming
  • geboortedatum
  • fokkerij
  • herkomst
  • sport- en vaccinatiehistorie
  • eerlijke sport
  • export en import van besmettelijke ziekten

Paardenpaspoort, het document

Het geldige paardenpaspoort is niet alleen maar een fancy boekje. Een paardenpaspoort is een Europees identificatiebewijs van het paard waar vele functies en regels aan verbonden zijn. Een geldig Europees paardenpaspoort is een officieel document dat afgegeven en geregistreerd is door een van de geautoriseerde paspoortuitgevende instanties.

De Europese Unie bepaalt de regelgeving

De regelgeving betreffende het paspoort en medicijngebruik bij paarden wordt gemaakt door de Europese Unie. In Nederland is het Ministerie van Economische zaken verantwoordelijk voor de uitvoering hiervan (regeling identificatie en registratie van dieren). De nieuwste aanpassingen zijn ingegaan per januari 2016. De uitvoerende taken betreffende de paspoorten lagen in handen van het Productschap voor Vlees en Eieren (PVE) maar zijn per januari 2014 overgegaan naar de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO). Op de website van de RVO is beperkt informatie beschikbaar die (maart 2016) bijvoorbeeld niet geactualiseerd is met wijzigingen van januari 2016. De medewerkers van het RVO loket verwijzen veelal door naar de gemandateerde paspoortuitgevende instanties. De PVE website met zeer veel nuttige informatie over het paardenpaspoort is nog wel op het internet, de daar vermelde contactgegevens zijn niet meer bereikbaar. De pagina werd bijgewerkt tot eind 2013.

De in Nederland geautoriseerde paspoortuitgevende instanties worden vermeld op de website van het RVO. De informatie over geautoriseerde paspoortuitgevende instanties in andere Europese landen staat op de Brusselse website. Omdat de verschillende lidstaten en paspoortuitgevende instanties de identificatieverplichtingen ieder op een andere wijze geïnterpreteerd en geïmplementeerd hebben, is het soms moeilijk te beoordelen of een ouder (buitenlands) paspoort wel of niet geldig is.

Onderdelen van het paardenpaspoort

In ieder paardenpaspoort staat tenminste:

  • het levensnummer
  • de geboortedatum
  • de diersoort (bijv. paard, ezel)
  • geslacht en kleur van het dier.

De in het paspoort opgegeven kenmerken dienen te passen bij het dier. Het geldige paardenpaspoort bevat zonder uitzondering ook:

 

  • een hoofdstuk of los formulier “Medische behandeling”.
  • een uniek transpondernummer ook wel chipnummer genoemd, dat gevalideerd is door de paspoortuitgevende instantie. Tot juli 2009 konden paarden ook zonder chip correct geïdentificeerd zijn. Hierdoor kunnen paarden uit het buitenland soms niet gechipt zijn maar wel een geldige identificatie en paspoort hebben. Een overzicht hiervan staat in het document Geen chip, wel correct geïdentificeerd”. Een van de mogelijkheden in Nederland was het registreren van een DNA onderzoek. Deze identificaties voldoen nog steeds maar worden niet meer verstrekt.
Identificatie in het paardenpaspoort

Van wie is het paspoort?

Ondanks dat je betaalt om een paardenpaspoort te laten maken, is het niet jouw eigendom. Het blijft van de paspoortuitgevende instantie. Dit is dus vergelijkbaar met onze eigen paspoorten die eigendom blijven van de Staat. Bij overlijden, euthanasie of slacht van het dier moet het paspoort geretourneerd worden.

Enkele praktische zaken betreffende het paardenpaspoort (belangrijke verplichtingen)

Alle paarden moeten in combinatie met het bijbehorende paspoort worden gehouden of vervoerd. Staat het paard nu thuis, op een pensionstal of op een manege, het paspoort moet altijd bij het paard aanwezig zijn. Alleen de eigendomspapieren zoals het stamboekpapier mogen thuis bewaard worden. Maak dus goede afspraken met het pension of de manege- eigenaar over het bewaren van en de verantwoordelijkheid over het paspoort. In een klein aantal gevallen kan de houder het paspoort later tonen. Deze gevallen worden beschreven in het document ‘Uitzonderingen paspoortverplichtingen.

Krijgt uw paard medicijnen?

Een belangrijk punt voor de dierenarts en houder van het paard zijn hun verplichtingen rond iedere toediening of afgifte van medicijnen. Hierbij moet de dierenarts iedere keer het officiële paspoort (geen kopie) controleren of de kenmerken overeen komen en of het paard door een aantekening in Hoofdstuk IX wel of niet is uitgesloten voor de humane consumptie. Er zijn echter nog veel meer, voor velen onbekende regels waaraan een houder van paarden moet voldoen. Deze lees je onder andere in het onderdeel Verplichtingenverderop in dit artikel.

Wel of geen bewijs van eigendom?

Voor de wet is diegene die het paardenpaspoort in bezit heeft niet automatisch de eigenaar van het paard. Officiële stamboekpapieren, koopovereenkomsten en dergelijke kunnen wel dienen als eigendomsbewijs. Deze materie is momenteel in de belangstelling vanwege de plicht van de houder van het dier altijd ook de beschikking te hebben over het paardenpaspoort.

Omdat een paardenpaspoort (nog) geen eigendomsbewijs is, en een nieuwe eigenaar niet verplicht is de registratie te actualiseren bij de paspoortuitgevende instantie, is bij een eventuele doorverkoop of verduistering de rechtmatige eigenaar van het dier niet altijd te traceren. De huidige database van geregistreerde paardachtigen is nu alleen via de paspoortuitgevende instantie te raadplegen. Het is echter wel mogelijk om uw paard daarnaast te registreren bij de Stichting Nederlandse Databank Gezelschapsdieren (NDG). In deze databank ligt een directe, altijd beschikbare link tussen chipnummer en diegene die hem aangemeld heeft.

Wat te doen bij verlies van een paardenpaspoort?

Bij verlies van een paspoort kan een duplicaat opgevraagd worden bij de paspoortuitgevende instantie. Een kopie wordt niet zomaar verstrekt. Hiervoor moet een aanvraagformulier en een vragenlijst ingevuld en opgestuurd worden. Ongeveer 8 weken na het aanvragen van een duplicaatpaspoort wordt door de instantie besloten of het duplicaat daadwerkelijk wordt afgegeven. De paspoortuitgevende instantie zal voor de tijd zonder paspoort een vervangende bijlage uitgeven. Dit document is 45 dagen geldig voor het legaal houden en vervoeren van een paard. Voor de uitvoering en kosten hiervan raadpleegt u de paspoortuitgevende instantie.

Naar lijst van paspoortuitgevende instanties

Chipcontrole

Wie is bevoegd om in het paspoort te schrijven of te tekenen?

Als in het paspoort geschreven of getekend is door anderen dan bevoegde personen, is het paspoort ongeldig. Alle Paardenpaspoort-dierenartsen en Paardenpaspoort-consulenten zijn bevoegd wijzigingen aan te brengen en de schets in te tekenen. Alle andere dierenartsen mogen een schets intekenen. Voor een paard dat uitkomt op FEI wedstrijden voldoet alleen de schets door een FEI paspoortdierenarts. Iedere behandelende/voortschrijvende dierenarts is bevoegd behandelingen en vaccinaties in het paspoort te noteren. De enige aantekening die de eigenaar/houder in een paspoort mag plaatsen is de uitsluiting van slacht voor humane consumptie op de pagina Medische behandeling (hoofdstuk IX).

Aanvraag van een nieuw paspoort of uitbreiding van het paspoort

Ook als een nieuw paspoort aangevraagd wordt vanwege bijvoorbeeld incorrecte administratie, verlies of onvolledigheid in de identificatie, moet een nieuw paspoort aangevraagd worden bij de paspoortuitgevende instantie. De erkende paardenpaspoort-dierenarts moet hiervoor de identificatie controleren en het aanvraagformulier geheel invullen. Per 1 januari 2016 moeten nieuwe paspoorten ook voorzien zijn van een adequate schets of foto’s van het paard. Paarden (ouder dan 6 maanden oud) die een nieuw paspoort krijgen, worden uitgesloten voor de slacht, hetgeen in het nieuwe paspoort aangetekend zal zijn.

Naar lijst paspoortuitgevende instanties

Als er onvoldoende ruimte in het paspoort is om Influenza en of andere entingen of medicatie correct te registreren kan het paspoort door de paspoortuitgevende instantie voorzien worden van extra pagina’s.

Vaccinaties in het paardenpaspoort

Paarden die aan internationale wedstrijden willen gaan mee doen moeten een FEI paspoort en/of FEI recognition card hebben. Dit is een Europees paardenpaspoort dat aangepast is om te voldoen aan de eisen voor buitenlandse FEI wedstrijden. De (tijdelijk geldige) aanpassingen betreffen de toevoeging van enkele wedstrijd-gerelateerde pagina’s, een FEI omslag, een ingetekende schets en omschrijving van de kleur en aftekeningen door een dierenarts die ingeschreven is als FEI paspoortdierenarts.

Overlijden paard

Als het paard overlijdt moet het paspoort terug gezonden worden naar de paspoortuitgevende instantie. Als u het paspoort graag wilt houden, kan de paspoortuitgevende instantie het ongeldig gemaakte paspoort weer retourneren.

Als jouw paard geen geldig paspoort heeft

Als jouw paard geen geldig paspoort heeft, ben je in overtreding en riskeer je een boete. Je mag niet deelnemen aan wedstrijden en keuringen. Het paard kan niet geëxporteerd worden of reizen en mag nooit meer geslacht worden. Er moet een nieuw paspoort aangevraagd worden.

Geneesmiddelen voor paarden en voedselveiligheid

Het paardenpaspoort is zoals eerder genoemd onder andere bedoeld om de voedselveiligheid te beschermen. Paarden vallen onder de wet als voedselproducerende dieren. Dit betekent dat paarden mogelijk ooit geslacht kunnen worden en zo in voedsel voor mensen terecht komen. Het is ongewenst en ongezond als mensen ongevraagd geneesmiddelen in het voedsel krijgen. De afgelopen jaren is gebleken dat we niet altijd bewust kiezen om paardenvlees te eten (paardenvleesschandaal).

Medicijnen voor dieren kunnen giftig zijn voor mensen of ongewenste effecten hebben op ons lichaam. Zolang het paspoort van onze paarden nog niet is afgetekend voor de slacht zijn eigenaar, stalhouder en dierenarts gezamenlijk verantwoordelijk voor voedselveiligheid en moeten samen voorkomen dat dieren die nog medicijnen in het vlees hebben geslacht worden.

Wachttijd voor de slacht

De overheid heeft daarvoor verplicht gesteld dat medicijnen grondig getest moeten zijn. Als medicijnen geproduceerd worden voor een van de voedselproducerende dieren zoals bijvoorbeeld schapen, runderen, kippen of paarden, hoort een bepaling van de tijd die het duurt voor het medicijn het lichaam verlaten heeft, de zogenaamde “wachttijd”, ook in het onderzoek.

Bij de ontwikkeling van nieuwe diergeneesmiddel moet de fabrikant een groot langdurig onderzoek uitvoeren waarin allerlei facetten van het geneesmiddel belicht worden. Na controle van het onderzoek kan het middel eventueel toegelaten worden en een (Nederlands) registratienummer (REGNL) krijgen. Bij elke registratie van een medicijn geldt dat het complete onderzoek uitgevoerd moet zijn bij de diersoort en de aandoening waarvoor de registratie aangevraagd wordt.

Helaas zijn er weinig fabrikanten van geneesmiddelen die het aantrekkelijk vinden om medicijnen voor paarden in Nederland te ontwikkelen of een toelating aan te vragen. Hierdoor zijn er voor paarden zeer weinig geneesmiddelen en diagnostische medicamenten geregistreerd.

De Cascade, een verplicht keuzeprotocol bij medicijngebruik bij paarden

Gelukkig heeft de wetgever het de dierenarts wel mogelijk gemaakt om onder bepaalde voorwaarden, na zorgvuldige onderbouwing en een verplicht keuzeprotocol (de Cascade) gebruik te maken van de middelen die benodigd zijn voor het welzijn van paarden. Met toepassing van deze Cascade kan de dierenarts gebruik maken van medicijnen die in Nederland geregistreerd zijn voor andere aandoeningen bij paarden, andere dieren, in het buitenland geregistreerde middelen of zelfs van humane geneesmiddelen.

Auto apotheek dierenarts

De Cascade mag alleen bij uitzondering gebruikt worden en alleen om onaanvaardbaar lijden te voorkomen. Het gebruik van medicijnen die via de Cascade beschikbaar zijn, gaat altijd gepaard met een uitgebreide administratie van dierenarts en eigenaar/houder. Uiteraard moeten we zorgen dat er geen paarden geslacht worden die niet vrij zijn van medicijnresten. Het gebruik van diverse middelen welke via de Cascade toegediend kunnen worden heeft tot gevolg dat de wachttijd voor de slacht minstens 28 dagen en vaak 6 maanden wordt. Bij diverse medicijnen die via de cascade gebruikt worden geldt echter dat het paard nooit meer geslacht mag worden.

Het volgen van het verplichte keuzeprotocol, de Cascade is ook vereist bij de keuze van medicijnen voor paarden die niet voor de slacht bestemd zijn. Het is een misverstand dat een dierenarts van alles mag gebruiken bij dieren die uitgesloten zijn van de slacht voor humane consumptie

Om de voedselveiligheid, volksgezondheid, milieu en het dierenwelzijn te beschermen zijn we als dierenarts en paardenhouder verplicht om onderbouwde keuzes te maken voor het gebruik van de medicijnen, ze zorgvuldig te gebruiken en een goede administratie bij te houden van de toediening.

Een dierenarts mag overigens alleen medicijnen voorschrijven of toedienen als hij bekend is met het dier en zijn medische historie. Alvorens een geneesmiddel wordt toegediend moet hij/zij onder andere controleren of in hoofdstuk IX van het paspoort is aangegeven of het paard wel of niet bestemd is voor de slacht voor menselijke consumptie.

Als paarden die nog niet uitgesloten zijn voor de humane consumptie medicijnen toegediend krijgen met een wachttijd van 6 maanden of medicijnen waardoor het niet meer geslacht mag worden, moet dit in het paardenpaspoort genoteerd worden.

Registratie medicatie van 6 maandenlijst in paardenpaspoort (deel III, registratie toegediende geneesmiddelen)

Definitie van Medicijnen/Diergeneesmiddelen/Geneesmiddelen

Het is belangrijk om te realiseren wat de Overheid als diergeneesmiddel beschouwt en waarvoor dus regels gelden. Het is namelijk zo dat niet alleen geneesmiddelen voor dieren en mensen hieronder vallen maar bijvoorbeeld ook bestrijdingsmiddelen en zeker ook alle “huismiddeltjes” die gebruikt worden bij paarden. Voor de uitgebreide definitie klik je hier.

Verplichtingen paardenpaspoort

De verplichtingen die de overheid heeft opgelegd aan de eigenaar, stalhouder en dierenarts zijn complex, spreken elkaar soms tegen en sluiten niet naadloos aan op de huidige paardenhouderij. Informatie over deze materie is voor de paardenhouder moeilijk te vinden. De overheid heeft nog een inhaalslag te maken. De publieke zaken zullen door uitgebreide voorlichting en bewustwording van het belang van voedselveiligheid, volksgezondheid en milieu beter geaccepteerd moeten worden. Inventarisatie van de problemen die de sector bij de uitvoering ondervindt, feedback en gezamenlijk overleg met autoriteiten zullen moeten resulteren in een geaccepteerd en efficiënt systeem dat de doelen dient. Binnen de Sector Raad voor Paarden (SRP) is een werkgroep ingericht die als doel heeft: een sluitend I&R systeem voor de paardenhouderij en een plan van aanpak voor implementatie. Zij hebben aangegeven met het ministerie in overleg te zijn.

Voor wie gelden verplichtingen?

Belangrijke personen binnen de regels zijn de behandelend dierenarts en “houder” van het paard. De houder van een paard is een persoon die het paard “onder de hoede” heeft. Dit kan dus de eigenaar van het paard zijn, maar ook de verzorger of oppasser, of de eigenaar/manager zijn van bijvoorbeeld een trainingsstal, kliniek of pensionstal of de chauffeur van het vervoersmiddel. Zij hebben allemaal dezelfde verantwoordelijkheden op het moment dat zij het paard “hoeden”.

Voor houders van paarden die niet bestemd zijn voor de humane consumptie, (waarbij dus het risico voor de voedselveiligheid vervalt) zijn er minder administratieve verplichtingen.

Voor ALLE houders van paarden geldt echter dat:

  • Zij het complete, geldige Europese paspoort direct beschikbaar moeten hebben. Op deze regel zijn enkele uitzonderingen (document: Uitzonderingen Paspoortverplichting).
  • Zij het geldige paardenpaspoort, inclusief het hoofdstuk “Medische Behandelingen” direct moeten kunnen tonen aan controlerende instanties en de behandelend dierenarts.
  • Zij eventuele nadere aanwijzingen op een recept van een dierenarts bij de toepassing van diergeneesmiddelen op moeten volgen.
  • De gegevens voor de verplichte administratie te verkrijgen zijn (eventueel op aanvraag) van de dierenarts die verantwoordelijk was voor de levering en/of toediening. Deze informatie wordt gedeeltelijk vermeld op het recept, het etiket en/of de factuur. Informatie over aard en duur van de behandeling en eventueel noodzakelijke motivatie voor de toediening zijn op te vragen bij de dierenarts.
  • Het niemand is toegestaan om medicijnen voor andere dieren te gebruiken dan waarvoor ze voorgeschreven zijn door de dierenarts.
  • Er diverse regels verbonden zijn aan het op voorraad hebben en toepassen van diergeneesmiddelen in de breedste zin van het woord. (Besluit Diergeneesmiddelen, artikel 8A.8).
  • Zij verplicht kunnen worden gegevens te verstrekken aan een op grond van artikel 2.21a van de Wet Dieren in te richten gecentraliseerd registratiesysteem.
  • Zij bij paarden die bestemd zijn voor (internationale) wedstrijden, gedurende het gehéle leven van het paard zeer selectief gebruik moeten maken van medicatie. Dit vanwege eventuele levenslange uitsluiting als sportpaard. (“Banned substances” are not permitted for use in the competition horse at any time)

Extra punten voor houder van paard dat NIET is uitgesloten voor humane consumptie

  • Sommige medicijnen kunnen niet gebruikt worden, behalve als toch de uitsluiting voor slacht wordt vastgelegd.
  • Het paard mag volgens de regelgeving niet worden verkocht zolang de wachttijd van de toegediende medicijnen niet voorbij is.
  • De houder heeft een administratie inzake de toepassing van diergeneesmiddelen. Uit de administratie blijkt wanneer, welke diergeneesmiddelen bij de op het bedrijf aanwezige dieren zijn toegepast. De administratie moet minstens 5 jaar bewaard blijven.
  • De houder heeft een plicht tot het verschaffen van inlichtingen aan toezichthouders en opsporingsambtenaren. Daarnaast heeft hij/zij een verplichting tot het verschaffen van inlichtingen aan de zogenoemde officiële dierenarts.
  • Indien medicijnen via de Cascade voorgeschreven of toegediend worden, zal de dierenarts de wachttijd aanpassen en in logboek, factuur en eventueel zelfs het paspoort vastleggen.
  • Het dier kan onder voorwaarden geslacht worden als ook alle eventuele wachttijden verstreken zijn. Naast de voorwaarden die een specifiek slachthuis vaststelt gelden de voorwaarden die beschreven zijn in het document Voorwaarden voor de slacht”.
  • Voorafgaande aan de slacht moeten paspoort en de inhoud van de verplichte administratie tot 6 maanden terug overhandigd worden aan het slachthuis. Ook moet een volledig ingevuld VKI formulier ingeleverd worden. Het VKI formulier (Formulier Voedselketeninformatie Paarden) bevat vragen over de voor voedselveiligheid relevante aspecten van paard, medicatie en omgeving.

Aanvullende regels als de medicijnen zijn aangekocht en door de houder worden toegediend

  • Als medicijnen via een recept verkregen zijn moet een gewaarmerkte kopie van het recept bewaard blijven.
  • De facturen betreffende aankoop van diergeneesmiddelen moeten bewaard blijven.
  • Moet een lijst met de data van de uitgevoerde behandelingen met diergeneesmiddelen, de REGNL van deze diergeneesmiddelen en de identificatie van de behandelde dieren gemaakt worden en bewaard blijven.
  • Indien de vastgestelde wachttermijn niet reeds op een recept is vermeld moet deze ook vastgelegd worden in de administratie.
  • Moeten de aantekeningen betreffende eventuele gevoeligheidsbepalingen voor antibiotica aan de administratie toegevoegd worden.

Aanvullende regels als de medicatie door de dierenarts is toegediend

  • Moeten de door dierenartsen verstrekte gegevens op Logboeken en/of Facturen aangaande leveringen of handelingen 5 jaar bewaard worden. De inhoud van de informatie is onder andere afhankelijk van het toegediende middel.

Hierboven is onder andere de uitgebreide administratie beschreven waaraan een houder van een paard moet voldoen zolang hij/zij geen “uitsluiting voor humane consumptie” in hoofdstuk IX van het paspoort heeft vastgelegd. Een deel van deze administratie zal de dierenarts (kunnen) leveren als de “houder” zijn opdrachtgever is of was. De houder moet hiervoor wel goed administreren welke dierenartsen(praktijken) en klinieken hij voor het paard geraadpleegd heeft. Een hele administratie lijkt ons, zeker voor paarden die waarschijnlijk of wellicht nog van houder wisselen.

Uitsluiten voor humane consumptie

De meeste eigenaren en liefhebbers van paarden willen niet graag nadenken over het levenseinde van hun paard. Vaak is men zich niet bewust van verantwoordelijkheden, keuzemogelijkheden en consequenties. Maar als een eigenaar aangeeft dat een paard nooit geslacht zal worden, krijgt hij meer mogelijkheden om zijn paard gezond te krijgen en te houden en krijgt hij minder administratieve verplichtingen dan als die beslissing niet genomen wordt. Een uitdrukkelijke voorwaarde hiervoor is wel dat deze restrictie voor dit paard correct is vastgelegd in het paardenpaspoort (zie document Uitsluiten voor humane consumptie”).

Paardenpaspoort, hoofdstuk IX deel II waarin de eigenaar ondertekend heeft voor het uitsluiten van het paard voor humane consumptie.
  • Medicijnen hoeven niet meer in het paspoort genoteerd te worden.
  • In principe kunnen onder de voorwaarden van het gebruik van de Cascade, voor de wet alle diergeneesmiddelen gebruikt worden. Doch houdt voor sportpaarden ook rekening met de FEI reglementen. Uw paardendierenarts weet hier meer van.
  • Het paard kan verkocht worden, ook als de minimale wachttijd voor medicatie niet verstreken is.
  • Kunnen in principe niet op het slachthuis gedood worden en zeker niet geslacht.

Als paarden worden uitgesloten voor de slacht is de enige mogelijkheid om hun leven actief te beëindigen nog een euthanasie. Sommige eigenaren vinden dat om uiteenlopende redenen een bezwaar. Enkele redenen zijn al eerder besproken. Uiteraard is het een verspilling dat het vlees dan vernietigd in plaats van geconsumeerd wordt. Ook wordt wel eens aangegeven dat het doden op het slachthuis humaner zou zijn dan een euthanasie. Vanwege het gebruik van nieuwe technieken en andere combinaties van medicamenten denken wij dat dit argument in de huidige tijd niet meer hoeft te gelden. Iedere eigenaar moet en zal echter zijn eigen keuze maken op grond van argumenten, ervaringen en/of emoties.

Naschrift auteur

We hopen dat dit document een bijdrage levert aan de kennis van houders en eigenaren over de huidige regels betreffende paardenpaspoorten en medicijngebruik bij paarden. Mogelijk vormt het ook een stimulans voor sector en overheid om de verplichtingen voor dierenwelzijn, voedselveiligheid, volksgezondheid, milieu en sport praktischer te implementeren en de betrokkenen actiever te informeren. In dit artikel hebben wij onze interpretatie van de regels beschreven. Deze interpretatie is tot stand gekomen op grond van vele publicaties van de Staatscourant, Rijksoverheid.nl, de VWA, het productschap PVE, de KNHS, de FEI en postacademisch onderwijs voor paardendierenartsen. Wij hebben ons best gedaan dit op grond van de beschikbare informatie zo juist mogelijk te doen en zijn niet aansprakelijk voor eventuele onvolledigheid of onjuistheid. Tot slot willen we benadrukken dat de regels niet door ons zijn vastgesteld en de overheid voor specifieke situaties of meer informatie de aangewezen organisatie is.

Auteur: Floor Bernard

Paardenarts.nl kan niet ingaan op (individuele) gezondheidsvragen. Raadpleeg hiervoor altijd je eigen / een dierenarts.